அம்ருதா இதழில் வெளி வந்த கவிதைகள்
செம்போத்துக் கூடு வேர்கள்
சிரிப்பொலிகள்
வருத்தங்களின் அழுத்தங்களிலிருந்து
பீறிட்டுக் கிளம்புகின்றன
ஒலிகளின் பின்னால்
மறைந்திருக்கும்
என் காயப் பட்ட மனமும்
உனைக் காயப் படுத்த விரும்பா நினைவும்
நீ என்னோடு இருக்க
விரும்புவதை நான்
தேடி வந்து சாத்தியமாக்க
என்னோடிருந்ததை மறைக்க
விரும்பி
பச்சையமில்லா மொட்டை பாறைகளில்
அலைந்து நீ திரிய
காடுகளின்
செம்போத்து பறவைக் கூடாய்
கூட்டில் கிடந்த அரிய வேராய்
புனைவினோடு மறைந்து
திரிகின்றது நம் நெருக்கங்கள்
மொட்டை பாறைகளின்
நிர்வாணங்களை
கடல் கடந்து காட்சிப் படுத்திட
இருளின் குளிரில்
நிலவின் வெளிச்சப் பிண்ணனியில்
சுவைத்த சுகத்தை
சொல்ல முடியாது மூடி வைக்க
நிர்வாணங்கள்
நிர்வாணமாகிக் கூசுகின்றன.
உன் கண்களின் பொய் ஒளியின்
முன் நின்றதற்காக
************************************* போரா குகைகள்
எவ்வளவு புரியும் படி
உன் தூண்டிகள்
இருக்கும் போது
புரியாத ஒன்றாகவே
காட்டிக் கொண்டு
கடந்து போகின்றேன்
சாதுர்யங்களோடு நீ நிகழ்த்தும் போதும்
புரிந்த மேதமைகளை
புரியாத அறியாமை
போர்வையிலேயே
உலாவர விடுகின்றேன்
காலத்தின் அதிசயமாய்
எனக்குள் உறைகின்றன
நீர் தின்று
குகைகள் தோன்றும்
பிரம்மாண்டம்
பூவிட்டு குங்கும பொட்டிட்டு
சங்கு ஊதி
இருளின் குளிரை
தூபப் புகையால்
நிரவ விட்டு
தட்சணைக் காசுகளுக்குள்
திகைப்புகளை
தொலைத்து விட்டு
காற்றில் மிதந்து போகின்றாய்
சருகாக |
